دکتر رسول عزيزي فوق تخصص جراحي کولورکتال - بيماري شقاق مقعدي

نمونه التهاب هايي که در بيماري شقاق مزمن ( کرونيک فيشرز ) ظاهر ميشوند عبارتند از يک توده محافظ (سنتينال ) ، يا علائم پوستي در اطراف ناحيه ديستال شقاق و يک زائده با ساختار بافت مقعدي که بيش از حد بزرگ شده (هيپرتروفيد ) و در ابتداي شقاق در کانال مقعدي شکل گرفته است. ا

باور بر اين است که يک عامل شايع در شکل گيري اين شقاق ها ( فيشرز ) ضربه و آسيبي (تروما ) ميباشد که بر اثر عبور مدفوع سفت و خشک از کانال خروجي مقعد به وجود مي آيد. ا

در هر حال ،تحقيقات بين المللي در زمينه شقاق نشان از اين دارد که بيشتر بيماران گزارش دادند بر اثر ابتلا به اسهال علائم شقاق ( فيشرز ) در آنها بروز کرده است. ا

علائم باليني براي بيماري شقاق مقعدي ( آنال فيشرز ) به وجود آمدن درد و ناراحتي خاص در ناحيه مقعد است که پس از خروج مدفوع آغاز ميگردد. ا

در شقاقهاي مقعدي حاد درد ممکن است خيلي کوتاه و کم باشد، اما ، پس از گذشت چند ساعت و يا گذشت تمام روز ميتواند تبديل به شقاق مزمن مقعدي شود. ا

اغلب بيماران حالت درد شقاق را مانند درد ناشي از حرکت تيغ ريش تراشي و يا حرکت خورده شيشه در ناحيه مقعد توصيف ميکنند. ا

بيشتر بيماران مبتلا به شقاق مقعدي ( آنال فيشرز ) از حرکت کردن مدفوع در ناحيه مقعد و دفع آن ترس دارند. و به همين دليل خونريزي از مقعد اگر چه غير معمول نيست، در مورد شقاق معمولا در حد مقدار کمي خون قرمز روشن است که روي دستمال توالت ديده ميشود. ا

فيشر ممکن است به عنوان بيماري هموروئيد تشخيص داده شود و غالبا اين اشتباه توسط ارائه دهندگان مراقبت هاي اوليه صورت ميگيرد. ا

ساير تشخيصهاي مختلف و اشتباه در اين مورد شامل : ا

آبسه اطراف مقعد فيستول مقعد، بيماري التهابي روده، بيماري آميزشي، سل، سرطان خون، و سرطان مقعد ميباشند. ا

درمانهاي محافظه کارانه براي کاهش درد و ناراحتي

تقريبا در نيمي از تمام بيماران مبتلا به شقاق حاد با اقدامات محافظه کارانه ميشود جراحت را تا حدود زيادي التيام بخشيد ، به عنوان مثال، حمام در وان آب گرم و نيز استفاده از مکملهاي خوراکي پر فيبرمانند پودر گياهي موسوم به پسيليوم که مانع از خشک شدن و سفت شدن مدفوع ميشود ، علاوه بر اين ميتوان براي کاهش درد و سوزش زخم شقاق مقعدي از بي حس کننده هاي موضعي و يا پمادهاي ضد التهاب نيز استفاده کرد. ا

درمان جراحي

عمل جراحي هدف اصلي در درمان انواع شقاق هاي مقعدي است که به علت کاهش زمان استراحت در عضلات مقعد (مانند داشتن اسهال و يا سفتي مدفوع به صورت پيوسته ) بهبود پيدا نکردند. همچنين جراحي در شقاق هايي که روي انقباض عضلات داخلي مقعد تاثير گذاشته و در مقعد ايجاد درد ميکند توصيه ميشود . روشهاي جراحي مانند روش ديلاتاسيون يا گشاد سازي با دست و يا روش جراحي اسفنکتروتومي داخلي به عنوان اولين روشهاي درمان تعيين ميشوند زيرا اين روشها ميتوانند انقباض عضلات مقعد را در وضعيت معمولي کاهش دهند. ا

اسفنکتروتومي عرضي داخلي

جراحي اسفنکتروتومي داخلي براي درمان شقاق مقعدي توسط ايزنهامردر اوائل سال 1950 معرفي شد. ا

مديريت پزشکي

شل کننده هاي اسفنکتر

اسفنکتروتومي شيميايي

هدف از انجام اين کار کاهش ميانگين حداکثر فشار مقعد در حال استراحت است بدون آسيب رسيدن دائمي به ماهيچه هاي دريچه مقعدي( اسفنکترها ) ا .ا

مقدمات لازم براي اين کار شامل : ا

استفاده از فرمولاسيونهاي مختلف نيترات

از جمله پماد نيتروگلسيرين ( ان تي جي)ا

گريسريل تري نيترات (جي تي ان)ا

و ايزوزوربيد دي نيترات ( آي اس دي ان)ا

مهار کننده هاي خوراکي و موضعي کلسيوم

من جمله نيفديپين و ديلتيازم ( دي تي زد) و سم بوتولينوم (بي تي)ا

سم بوتولينوم يک سم توليد شده بوسيله باکتري کلستريديوم بوتولينوم ميباشد. ا

سم بوتولينوم ميتواند به سادگي تزريق شود در بيماران سرپايي و به خوبي قابل تحمل است. ا

سم بوتولينوم که به صورت تجاري در دسترس قرار دارد بر اساس بررسي نتايج و کارآيي تعدادي آزمايش بلند مدت براي درمان شقاق هاي مقعدي تقاضا و توليد شده است . ا